Mijn eerste weken bij mijn hostfamily en mijn eerste volleybal trainingen

Hallo allemaal,

Ik ben alweer 3 weken in Amerika en 2,5 week bij mijn gastgezin. Mijn eerste week was nog best wel wennen, maar nu beginnen dingen hier normaal te worden. Ik voel mij al helemaal thuis hier. Met mijn engels gaat het ook best wel goed! Veel beter dan ik had verwacht toen ik vertrok. Ik ga nu een beetje vertellen wat ik de eerste weken heb gedaan hier in Amerika.

WEEK 1:

Zondag was de eerste echte dag bij mijn gastgezin. We moesten redelijk vroeg op want we gingen vandaag naar Charlotte Beach waar bijna elke zondag een beachvolleybal toernooi wordt gehouden. Kelsey en ik vormde samen een team. We hadden veel lol, maar helaas maar een wedstrijd gewonnen.

Ik ben in de eerste week veel met Joanne boodschappen gaan doen in de Wallmart. Ook ben ik naar de Target geweest. De Target is een grote winkel met verschillende spullen van kleding en make-up tot aan woondecoratie.

Ik ben met Kelsey naar de film Finding Dory geweest. De bioscoop was echt super cool! Grote leren stoelen die je bijna helemaal horizontaal kan leggen.

Eric zijn vrienden uit Colorado kwamen vrijdag avond aan om tot en met maandag bij ons te blijven. Het zijn drie mannen John, Jimmy en Jason. Ze zijn echt super grappig! Zaterdag gingen de mannen kamperen en gingen Joanne, Kelsey en ik naar een soort markt. Zondag was de Nescar Race. Dit is een grote typisch Amerikaanse race met 40 auto’s die ongeveer 320 km/u gaan. Het geluid was enorm hard en het was heel heet in de zon, maar we hebben een enorm leuke dag gehad!

WEEK 2:

In deze week heb ik samen met Joanne en Kelsey blueberries geplukt. Dat was echt super leuk om te doen!

Ook ben ik uiteten geweest met Amy een vriendin van Kelsey die ook in het senior year komt. Na het eten zijn we nog rond gaan lopen in de mall en hebben we afgesloten met strabucks. Het was echt super gezellig.

Donderdag heb ik 3 meiden van schoolvolleybal en de coaches ontmoet. We hebben een beetje beachvolleybal gespeeld.

Aan het einde van de week vertrok Joanne voor een aantal dagen naar Colorado voor haar werk. Zaterdag zijn ik en Eric in Rochester gaan lunchen en daarna zijn we naar de film Star Trek geweest. Zondag zijn wij met z’n drieën gaan varen en heeft Eric nog wat gevist.

Deze week heb ik niet super veel bijzonders gedaan, maar het was toch een leuke week!

WEEK 3:

Het is over met het uitslapen…Vanaf maandag begon pre-season van mijn schoolvolleybal. Dit betekend voor deze week elke werkdag volleybal van 8:00 tot 11:30 met een pauze van 30 min. De trainingen zijn echt heel erg zwaar en lang! Maar de coaches en de andere meiden zijn super aardig. De eerste twee dagen waren de try-outs. Dit betekend dat de coach gaat kijken of je goed genoeg bent om in het team te komen. Er zijn nu 13 meiden bij het trainen, maar er zijn er nog een aantal op vakantie. Niet iedereen kan in het team komen, maar ik weet eigenlijk al dat ik in het team zit.

Na de eerste training van maandag kon ik bijna niet meer lopen van spierpijn, maar dinsdag moest ik gewoon lekker weer door. Nu donderdag heb ik nog steeds spierpijn. Het is gelukkig alweer stukke minder dan de eerste dagen. De gymzaal is gelukkig maar 5 minuutjes met de auto dus we hoeven niet enorm lang te reizen.

Woensdag avond ben ik met Kelsey en Alyssa een vriendin naar een street fair geweest. Dit is een soort kermis, maar dan met een soort boerderij erbij. We hebben hier wat gegeten en zijn daarna 2 spelletjes gaan doen. Een waarbij je water in een gat moest schieten. Ik heb daarbij een knuffeltje gwonnen. Daarna gingen we balletjes in potjes gooien. Hierbij hebben wij allemaal 2 vissen gewonnen. En aangezien Alyssa op vakantie gaat zitten wij nu met 6 vissen thuis. Die van Kelsey heten Blain en Curt. De andere visjes hebben nog geen naam.

In de tijd dat ik in Amerika ben heb ik al veel nieuwe dingen gedaan:

• Kreeft gegeten (ik vond het erg lekker)
  
• Een smoothie bowl gemaakt
  
• In de Target geweest
• Amish gezien. Wat best wel apart was om te zien hoe deze mensen leven. Geen auto’s alleen fiets of paard en wagen. Ook de kleding is best wel apart. Ik zit hier in een gebied met best wel veel Amish. Wij krijgen af en toe wat eten van ze, wij hebben bijvoorbeeld al een watermeloen en een zelf gebakken brood gekregen.
  
  
• Een Nascar Race gezien
  
• Blueberries geplukt

Welcome Days en mijn hostfamily ontmoeten

Heel allemaal,

IK BEN IN AMERIKA WOOHOOO!!

Aangezien ik alweer de welcome days achter de rug heb en al bij mijn hostfamily ben dacht ik dat het tijd was om weer een blog te schrijven:)

Woensdag 27 juli was de dag dat ik vertrok. Ik moest om 10:55 uur op Schiphol zijn om iedereen die ook naar Amerika ging te ontmoeten. We waren met 15 mensen: 2 jongens en 13 meisjes. Het was een leuke groep en we hebben het heel gezellig gehad. We vlogen van Amsterdam naar Londen om vervolgens ruim 2 uur te wachten in Londen. Vanaf Londen vlogen we naar JFK airport in New York. Toen we aankwamen werden we opgewacht door mensen van EF en moesten we nog 1,5 uur wachten op een bus die ons naar de campus bracht. De busrit duurde 1 uur. Toen we aankwamen op de campus moesten wij ons aanmelden kregen wij een sleutel van de kamer en mochten wij naar bed. Ik was al 23 uur wakker dus ik was heel erg moe…

Op de kamer sliep ik met twee andere meiden: Victoria uit Zwitserland en Desirée uit Zweden. De meiden waren wel aardig maar we gingen eigenlijk vooral onze eigen gang.

De campus was heel erg groot… Veel groter dan ik had verwacht. Er waren 330 mensen uit de hele wereld!

De eerste dag bij de welcome days was donderdag. We werden onder verdeeld in groepen. Ik zat in groep 1 samen met nog 8 anderen. 4 meisjes (allemaal Nederlands) en 5 jongens (1 uit Japan, 2 uit Noorwegen, 1 uit Italië en 1 uit Zwitserland). We hadden een groepsleider die Alexandra heette (we mochten haar Ali noemen) en een meisje Beata uit Zweden die afgelopen jaar in Amerika was om ons te begeleiden. Die dag kregen wij lessen over bijvoorbeeld vrienden maken en we moesten samenwerkingsopdrachten doen. De lessen waren niet heel saai maar iedereen was moe dus het duurde eigenlijk te lang. ’S avonds hadden we avondeten in de dining room en daarna hadden we een karaoke avond. Het was heel erg leuk en gezellig om met z’n allen te zingen! Hierna mochten wij slapen.

Dag 2 moesten wij om 6 uur opstaan want we gingen naar New York City!! Na het ontbijt moesten wij meteen verzamelen en in de schoolbus stappen (ja we gingen met een schoolbus cool he!). Het was 1,5 uur rijden met file, maar er was muziek in de bus. In New York liep ik met de drie meiden uit mijn groep, dat was heel gezellig! We zijn naar het Central Park, Rockefeller Center, Central Station, een Kathedraal en naar Times Square geweest.

Om een uurtje of 3 moesten wij weer terug naar de schoolbus en reden wij weer richting de campus. Eenmaal aangekomen moesten wij weer naar het lokaal van de vorige dag zodat Ali ons kon inchecken. Ook kregen wij de vliegtijden en de tijden dat we op moesten staan. Voor iedereen viel dat enorm tegen. Sommigen moesten om 1:15 al opstaan, ik gelukkig ‘’pas’’ om 4:15…

Na de les in het lokaal hadden we in de binnentuin een Barbecue. En daarna was er in de avond een feest met oud Amerikaanse spelletje, muziek met een dansvloer, eten en drinken en een fotobooth. De avond was echt super leuk! We mochten helaas pas om 21:30 uur naar bed (het was dus een korte nacht.

De volgende ochtend moesten wij heel snel spullen inpakken en je ontbijtpakketje klaarmaken. Daarna namen wij per groep een bus naar je vliegveld. Ik vloog weer vanaf JFK. Om 9:30 vloog ik naar Rochester om daar mijn gastgezin te ontmoeten. Toen ik op het (kleine) vliegveld aankwam zag ik al heel snel mijn hostfamily staan. Ze waren meteen super aardig en hielpen mij met het halen van mijn koffer. Ook mijn IEC (International Exchange Coördinator) was op het vliegveld om mij te ontmoeten. Samen liepen wij naar de auto en reden wij naar het huis.

Eenmaal aangekomen werd ik meteen begroet door de twee super lieve honden! Ik kreeg meteen een rondleiding door het (grote) huis. Het huis bestaat uit 3 slaapkamers, 2 badkamers, 2 werkkamers, een waskamer, een huiskamer met keuken, nog een extra huiskamer die niet echt gebruikt wordt en nog een kelder. De kelder is heel erg groot. Er is nog een extra slaap- en badkamer en er staat een airhockeytafel. Ik ben toen met Kelsey nog naar the Mall geweest om te lunchen en om alvast volleybal spullen te kopen. Toen wij weer thuis waren heb ik mijn spullen uitgepakt, nog gefacetimed met mijn ouders en cadeautjes gegeven. Ze vonden de Nederlandse cadeautjes heel erg leuk. Ook heb ik van hun een hele grote mand vol met leuke spullen gekregen echt super lief! Ik was die avond echt super moe en ben dus niet al te laat gaan slapen.

Nou dit was alweer mijn eerste dag in mijn hostfamily. Leuk dat je mijn blog leest!

Groetjes,

Karlijn

Flightdate

Hallo allemaal,

Het is alweer een tijd geleden dat ik een blog geschreven heb. Ik heb in de tussentijd drie EF bijeenkomsten gehad, maar verder is er niets belangrijks gebeurd. De eerste bijeenkomst was een diner met alle exchange studenten, het Nederlandse team en een aantal Amerikanen die ons helpen in Amerika. Het was heel leuk om met deze mensen te praten! De tweede meeting was een workshopdag waarbij wij allemaal workshops konden volgen die te maken hadden met het exchange year. De derde was een oriëntatie meeting waar ook mijn ouders bij moesten zijn. Wij kregen hier de laatste informatie voor mijn vertrek.

Ik heb ondertussen veel contact met Kelsey(mijn hostsis) via whatsapp en andere sociale media. Dat is wel echt super leuk en zorgt ervoor dat ik steeds meer zin krijg om mjin gastgezin te ontmoeten! Ik heb gisteren 24 juli een mailtje gekregen met mijn vliegdatum. Aangezien mijn school pas in september begint had ik gedacht dat ik pas eind augustus zou vliegen. Mijn gastgezin heeft mij verteld dat om in het volleybalteam te komen ik al in augustus mee moet trainen (jaja ik mag in het schoolteam!!). Dit betekend dat ik al 27 juli vertrek. Dit is veel eerder dan ik had verwacht, maar ik vind het helemaal niet erg nu kan ik eerder naar Amerika toe

Mochten jullie tijdens mijn jaar een kaartje of zoiets willen sturen dan kunnen jullie dat sturen naar dit adres:

Karlijn van Houten

2743 Canandaigua Rd.

Macedon NY 14502

USA

Nou nog 32 daagjes wachten en dan sta ik alweer op schiphol op naar Amerika!! Ik heb er echt heel veel zin in! Maar eerst nog mijn afscheidsfeest volgende week natuurlijk.

Groetjes Karlijn

New York it is!

Hallo allemaal,

Zoals sommigen van jullie misschien al weten heb ik een gastgezin! Ik ben er echt zo enthousiast over

Het begon allemaal op 29 februari. Ik kwam 's avonds thuis na mijn volleybal training toen mijn vader opeens vertelde dat hij een mailtje had gekregen van een man genaamd Eric L. (toevallig he dat mijn hostdad ook Erik heet). Snel ging ik naar de computer en las het mailtje. Er stond in dat de familie Lofvenborg mijn gastgezin wordt volgend jaar. Het gezin bestaat uit vader Eric, moeder Joanne en docher Kelsey.

Ze wonen in het plaatjes Macedon in de staat New York (niet te verwarren met de stad New York dit is nog 3,5 uur rijden). Verder ook dat hij een dochter heeft en dat het goed zou klikken met haar. Ook zijn docher Kelsey (ze is maar een maandje jonger dan ik) had mij een mailtje gestuurd waarin stond dat zij ook volleybal speelt, dat ze twee honden hebben en dat zij nog een oudere broer heeft die als ik in Amerika kom alweer twee kinderen heeft. Ook dat zij enorm veel zin heeft in mijn komst wat echt super lief is!

Het klinkt allemaal heel erg leuk, maar ik wist dat ik nog niets van EF (de organisatie waarmee ik naar Amerika ga) had gehoord en dat moet eigenlijk wel als je een gastgezin hebt. Toen kregen mijn ouders een telefoontje (omdat ik niet thuis was) dat ik nog niet geaccepteerd was door mijn high school. Dit zou dus nog kunnen betekenen dat ik niet naar dat gezin mocht. Eigenlijk mocht mijn gastgezin ook nog helemaal niets weten over mij, maar omdat de local coördinator zo enthousiast was over de match had ze het hun toch verteld.

De reden waarom ik nu pas deze blog schrijf is omdat ik te horen heb gekregen van Kelsey dat de school mij geaccepteerd heeft! Wat echt super fijn is. Het enige wat mij nu nog tegen houd is mijn examen.

Dit is het dorp waar ik heen ga:

De straat heet Canandaigua Rd. Het huis heeft een zwembad in de tuin en volgens de vader ruimte genoeg voor een volleybalnet! Het huis heeft veel water om zich heen namelijk the Erie canals, theCanandaigua lake, the finger lakes en de bekende Great Lakes (lake Ontario).

Ze hebbenkajaks en een motorboot, dus met het water komt het vast en zeker allemaal goed! Macedon is 38,9 square miles (100,6 km2) groot en bestaat voor 0,2 square mile (0,4 km2) uit water. Het totale aantal inwoners van Macedon is 9148.

De naam van de high school waar ik naartie ga is Ruben A. Cirillo Senior High. Deze high school is heel klein het heeft namelijk maar 336 leerlingen. Het ligt maar op 1,8 miles (3 km) afstand van hethuis.

Ik heb er echt nu nog veel meer zin in! Al die leuke verhalen zorgen er af en toe voor dat ik vergeet dat ik ook nog gewoon school heb

Groetjes,

Karlijn

Een jaar High School?!

Hallo allemaal en welkom op mijn reislog!

Ik ga dit jaar een Exchange year doen in Amerika. In dit jaar ga ik bij een gastgezin wonen een een jaar High School doen. Maar hoe ben ik nou eigenlijk op het idee gekomen? Ik wil al heel erg lang naar het buitenland, maar het idee van een exchage year in Amerika is eigenlijk pas afgelopen zomervakantie gekomen. Ik ken een aantal mensen die een high school jaar doen of hebben gedaan en ik werd door alle verhalen steeds enthousiaster. Toen ik informatie ging opzoeken op internet kwam ik erachter dat er veel verschillende organisaties zijn in Nederland waarmee je een Excange year kan doen. Er zit maar weinig verschil tussen de organisaties dus in augustus besloot ik om naar de open dag van één van de oragisaties genaamd Education First te gaan. Ik mocht hier meteen een intervieuw doen met een meisje die een aantal jaar geleden naar Engeland geweest was. Ik moest een aantal vragen beantwoorden in het engels en ik moest in het engels een brief schrijven waarom ik het precies wilde doen. Een paar dagen later kreeg ik een telefoontje van EF dat ik geschikt was om een exchage year te mogen doen. Ik kreeg wat formulieren opgestuurd en mocht beginnen aan mijn dossier. Hierin moest ik alles over mij in het engels opschrijven zodat EF een perfect gastgezin voor mij kan vinden. In november had ik eindelijk mijn dossier af en begon het wachten op het telefoontje dat ik een gastgezin heb.

Nu 13 januari weet ik nog niet waar ik geplaatst word en moet ik dus nog afwachten. Dit kan nog een paar weken tot een aantal maanden duren. Zodra ik bericht heb waar ik geplaatst ben laat ik dit jullie natuurlijk meteen weten.

Leuk dat je met me meereist!

Groetjes,

Karlijn